Vandaag precies tien jaar geleden overleed Harry Mulisch (1927-2010) op 83-jarige leeftijd. Al tien jaar lang leeft de schrijver voort in zijn werk en spreekt eruit: “Het oeuvre is het nieuwe lichaam van de schrijver, – een lichaam dat hij zelf geschapen heeft, hechter, duurzamer dan hetwelk hij van zijn moeder heeft meegekregen. Het is bestemd, hem bij zijn verdwijning op aarde te overleven: niet ‘eeuwig’, maar enige tijd. Met dit nieuwe lichaam zal hij nog ademen, wanneer hij al lang heeft opgehouden te ademen; al lang sprakeloos geworden, zal hij er nog uit spreken.” (Voer voor psychologen, 1961).
Ter gelegenheid van Mulisch’ tiende sterfdag verschijnen er vier boeken, een podcastserie, een documentaire en worden er tentoonstellingen ingericht door het Literatuurmuseum en het Allard Pierson.